20 واقعیت جالب زبان کره ای

خیلی‌ها با شنیدن نام کره بلافاصله به یاد کی پاپ، کی درام و کیمچی (Kimchi) می‌افتند؛ اما آنچه در مورد این سرزمین بسیار جالب است، زبان آن می‌باشد. زبان کره ای که بیش از 85 میلیون گویشور دارد؛ یک سیستم نوشتاری فوق العاده است و جزء محبوب‌ترین زبان های آسیایی برای افراد غیر بومی محسوب می‌گردد.

اگر دوست دارید بیشتر در مورد زبان کره ای بدانید؛ لطفاً در این گفتار با شبکه مترجمین راستین همراه باشید. زیرا در این مطلب قصد داریم حقایق جالبی را در مورد زبان کره ای با شما در میان بگذاریم تا بیشتر با این شیوه کلامی آشنا شوید و در راه یادگیری آن مصمم‌تر گردید.

 

حقایق جغرافیایی

کره از دیرباز سرزمین پهناوری بوده و جمعیت زیادی را در خود جای داده است؛ بنابراین جای تعجبی ندارد که در ابتدا به حقایق جغرافیایی در مورد زبان آن اشاره کنیم.

 

1. زبان کره ای بیش از 85 میلیون گویشور دارد

زبان کره ای در رده بیستمین زبان پرگویشور جهان قرار دارد که در شبه جزیره کره به عنوان زبان رسمی و ملی شناخته می‌شود؛ اما در برخی از مناطق چین مانند ولایت یانبیان (Yanbian) و شهر چانگ بائی (Changbai) در استان جی لین (Jilin) نیز بدان صحبت می‌گردد.

در ضمن این سیستم کلامی در بین مهاجران کره ای در ترکیه، ژاپن، ایالات متحده، کانادا و فیلیپین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. به علاوه در روسیه و سایر بخش‌های آسیای مرکزی که قوم کوریو - سارام (Koryo-saram) در آنجا ساکن هستند نیز به گویش کره ای صحبت می‌شود.

 

حقایق زبان کره ای

 

2. زبان کره ای دارای چندین لهجه است

در کشور کره به دلیل چشم انداز کوهستانی، چندین لهجه از زبان کره ای توسعه یافته که بیشتر آنها با نام استان‌های این سرزمین نامگذاری شده‌اند. این لهجه‌های منطقه‌ای عبارتند از:

  • هامگیونگ (Hamgyong): این لهجه بیشتر در شرق کره شمالی و جی لین چین به کار می‌رود.
  • پیونگان (Pyongan): در بخش غربی کره شمالی از جمله پایتخت این کشور (پیونگ یانگ) و لیائونینگ (Liaoning) چین صحبت می‌شود.
  • لهجه های مرکزی: در مناطقی از استان‌های هوانگهه (Hwanghae)، گانگوون (Gangwon)، چونگ چئونگ (Chungcheong)، گیئونگی (Gyeonggi) و پایتخت کره جنوبی (سئول) مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • جوللای (Jeolla): یک لهجه جنوب غربی به شمار می‌آید که بیشتر در منطقه جوللای از جمله شهر گوانگجو (Gwangju City) رایج است.
  • جئونسانگنام (Gyeongsang): در بوسان، دئگو (Daegu) و اولسان صحبت می‌شود.

 

3. لهجه ججو، زبان جداگانه‌ای محسوب می‌شود

هر چند ججو (Jeju) معمولاً به عنوان یک لهجه کره جنوبی طبقه بندی می‌شود؛ اما بسیاری از نشریات دانشگاهی از اوایل سال 2010 به این نتیجه رسیده‌اند که ججو یا ججویان (Jejuan) باید به عنوان یک شیوه کلامی جداگانه در خانواده زبان های کره ای قرار بگیرد.

این مسئله بدان جهت است که لهجه ججو برای هیچ کدام از گویشوران، حتی جنوبی‌ترین گویش‌های سرزمین اصلی کره قابل درک نیست. در واقع بسیاری از کره ای زبانان مناطق دیگر مانند سئول و بوسان، کلام گویشوران بومی ججو را درک نمی‌کنند یا نمی‌فهمند.

انزوای ججو از سرزمین اصلی (که با قیام ججو = Jeju Uprising و جنگ کره = Korean War بیشتر شد) منجر به تشکیل فرهنگ و زبان مجزای این منطقه گردید. با این حال تعداد گویشوران بومی ججو در حال کاهش است و اکثر افراد مسلط به این زبان در حال حاضر بیش از 70 سال سن دارند. یونسکو زبان ججو را به عنوان یک زبان در معرض خطر انقراض طبقه بندی کرده است.

 

4. شیوه‌های کلامی مورد استفاده در دو کره از بسیاری از جهات با هم متفاوت هستند

با وجود اینکه سیستم‌های ارتباطی مورد استفاده در کره شمالی و کره جنوبی هر دو براساس لهجه سئولی هستند و با گویش‌های دیگر دارای قابلیت درک متقابل می‌باشند؛ اما چیزهای زیادی این دو زبان را از هم جدا می‌کند.

برخی از کلمات در کره جنوبی متفاوت از کره شمالی تلفظ می‌شوند، و املای برخی از آنها نیز با هم متفاوت است. در بعضی از موارد نیز تلفظ و املاء متفاوت است؛ اما معنی یکسان می‌باشد. به عنوان مثال:

  • عبارت متشکرم در بخش‌های جنوبی و شمالی کره به ترتیب به صورت 고마워 و 고마와 نوشته می‌شود، و طرز تلفظ آنها نیز گوماوو (gomawo) و کوماوا (komawa) است.
  • شکوفه‌های گیلاس در کره شمالی به صورت 벗꽃 و در کره جنوبی به شیوه 벚꽃 نوشته می‌شود (به تفاوت جزئی در هجای اول توجه کنید)؛ اما نحوه تلفظ هر دوی آنها یکی است.
  • برای اشاره به کلمه زن در کره شمالی، واژه 녀자 (نیوجا) مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما در کره جنوبی، کلمه 여자 (ئیوجا) به کار برده می‌شود.

علاوه بر این تفاوت‌های دستوری و نشانه گذاری زیادی در این شیوه‌های کلامی مشاهده می‌شود. در ضمن در کره شمالی استفاده از واژگان بومی سنتی بر کلمات چینی - کره ای (Sino-Korean) یا وام واژه‌ها اولویت دارد. این امر به دلیل کاهش تاثیرات زبان‌های خارجی بر این سیستم ارتباطی است.

 

حقایق زبان کره ای

 

نگاهی به تاریخچه

حال به حقایق تاریخی در مورد زبان کره ای می‌پردازیم.

 

5. تاریخچه زبان کره ای مشتمل بر چهار دوره است

اطلاعات زیادی در مورد ریشه زبان کره ای به دلیل تحقیقات محدود وجود ندارد. با این وجود کاملاً محرز است که این ساختار ارتباطی از نسل قدیمی زبان های کره ای است و تکامل آن در حالت کلی به چهار دوره زیر تقسیم می‌شود:

  • کره ای قدیم (Old Korean): مشخص نیست که این دوره از چه زمانی آغاز شده است؛ اما در حدود سال 918، یعنی زمان سقوط امپراطوری شیلای متحد (Unified Silla) به پایان رسیده است. مردم کره در این دوره از الفبای چینی و سامانه نوشتاری ایدو (Idu Script) استفاده می‌کردند. تنها آثار ادبی باقیمانده این بازه زمانی، اشعار محلی به نام هیانگگا (Hyangga) هستند.
  • کره ای میانه (Middle Korean): این دوره یعنی از سال 918 تا 1600، عصر امپراطوری گوریو (Goryeo) و چوسان (Joseon) را پوشش می‌دهد، و به دلیل معرفی رسم الخط نوشتاری هانگول، دوران طلایی زبان کره ای نامیده می‌شود.
  • کره ای مدرن اولیه: این بازه زمانی که از قرن هفدهم تا نوزدهم شروع می‌شود؛ مرتبط با دوره بعدی چوسان است.
  • کره ای مدرن (Modern Korean): پس از جنگ کره و از ابتدای قرن بیستم، تفاوت‌های زیادی در تلفظ، صرف افعال و واژگان بین کره شمالی و جنوبی به وجود آمد.

 

6. مردم کره برای نوشتن از حروف چینی استفاده می‌کردند

وقتی در مورد حقایق زبان کره ای صحبت می‌کنیم؛ نمی‌توانیم نفوذ چین را نادیده بگیریم. در زبان کره ای باستان از چینی کلاسیک که مربوط به قرن چهارم و قبل از آن است، استفاده می‌شد. مردم این برهه تاریخی یا حداقل اشراف زاده‌هایی که می‌توانستند بنویسند؛ از حروف چینی اقتباس شده که در زبان کره ای هانجا نامیده می‌شد استفاده می‌کردند.

رسم الخط‌های آوایی مختلفی با الگوبرداری از هانجا (Hanja) شکل گرفته که برخی از آنها ایدو، گوگیول (Gugyeol) و هیانگچال (Hyangchal) هستند. هانجا نقش مهمی در این سیستم ارتباطی داشت و بیش از هزار سال مورد استفاده قرار گرفت؛ اما در قرن بیستم هانگول جایگزین آن در نوشته‌های رسمی و علمی شد. حتی امروزه نیز در بسیاری از مدارس کره جنوبی هانجا تدریس می‌شود؛ زیرا اعتقاد بر این است که مهارت‌های زبانی را افزایش می‌دهد.

 

حقایق زبان کره ای

 

7. در کره برای بزرگداشت حروف الفبا، یک روز را تعطیل می‌کنند

کره شاید تنها کشوری در جهان باشد که توسعه الفبای خود، یعنی هانگول را در 9 اکتبر جشن می‌گیرد. این الفبا در بیست و پنجمین سال سلطنت پادشاه سجونگ، بین سال‌های 1443 تا 1444 اختراع شده است. سند Hunminjeongum یا "صداهای مناسب برای آموزش مردم"، این سیستم نوشتاری جدید و بومی را توصیف می‌کند. نسخه خطی Hunminjeongum در حال حاضر، توسط برنامه جهانی یونسکو محافظت می‌شود.

 

واقعیت ‌های زبانی

همانطور که عنوان شد؛ زبان کره ای از سابقه دیرینه‌ای برخوردار است. از اینرو می‌توان به حقایق زبانی زیادی در مورد آن اشاره نمود.

 

8. کره ای به احتمال زیاد یک زبان منزوی است

یکی از جالب‌ترین حقایق در مورد زبان کره ای، طبقه بندی آن است که موضوعی دشوار برای زبان شناسان و مورخان محسوب می‌گردد. سالهاست که این سیستم ارتباطی در گروه زبان های آلتایی (Altaic Languages) دسته بندی می‌شود. در این حالت فرض بر این است که کره ای با خانواده‌های زبان ترکی، مغولی و تونگوزی (Tungusic) ارتباط دارد. این گروه قبل از این شامل زبان های اورالی (Uralic Languages) بود و بعدها تصور شد که کره ای با سیستم‌های ارتباطی مانند مجارستانی و فنلاندی مرتبط است. در ضمن ارتباط آن به زبان های ژاپنی نیز نسبت داده شده است.

امروزه این طبقه بندی‌ها تا حد زیادی بی‌اعتبار شده‌اند. در عوض زبان شناسان بر این اعتقادند که این یک زبان منزوی است. این بدان معنی است که کره ای هیچگونه پیوند قابل توجهی با شیوه‌های کلامی دیگر ندارد. در حال حاضر این سیستم ارتباطی به همراه زبان ججو در گروه زبان های کره ای طبقه بندی می‌شود.

 

9. کره ای با زبان‌های دیگر شباهت‌های زیادی دارد

با این حال نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد که کره ای شباهت‌های زیادی با زبان‌های دیگر، خصوصاً سیستم‌های ارتباطی کشورهای همسایه، مثل چین و ژاپن دارد. چین قرن‌ها در کره نفوذ داشته، و تجارت، مذهب، آشپزی و در نهایت زبان را تحت تاثیر قرار داده است. حدود 50% تا 60% از کلمات کره ای جزء واژگان چینی - کره ای هستند و یا جزء لغاتی با ریشه چینی محسوب می‌شوند.

در مورد زبان ژاپنی نیز همپوشانی‌های زیادی در واژگان و ویژگی‌های دستوری مشابه مشاهده می‌شود (مثل ساختار مشابه فاعلی - مفعولی - فعلی). معمولاً گفته می‌شود که اگر با زبان کره ای آشنایی داشته باشید؛ در یادگیری زبان ژاپنی موفق خواهید بود و بالعکس.

 

10. هانگول بهترین الفبای جهان است

هانگول یکی از ساختارمندترین، منطقی‌ترین و درخشان‌ترین سیستم‌های نوشتاری جهان است. به احتمال زیاد جوانترین سیستم الفبای جهان است، و به دلیل داشتن یک سیستم آوایی کامل، بسیار مورد علاقه زبان شناسان است.

مکث‌های حروف الفبای هانگول از واج آواهایی که زبان، کام، دندان‌ها و گلو در هنگام ایجاد صداهای حروف مختلف تشکیل می‌دهند، تقلید می‌کنند. به عنوان مثال در هنگام ایجاد صدای ㄱ (یا g/k) بخشی از زبان، دندان‌های آسیاب را لمس می‌کند و به نزدیکی زبان کوچک می‌چسبد. در هنگام تلفظ صدای ㅁ (یا m) لب‌های بالا و پایین با یکدیگر تماس پیدا می‌کنند.

 

حقایق زبان کره ای

 

11. زبان کره ای دو سیستم شمارش دارد

در کره دو مجموعه از سیستم‌های عددی یا شمارشی وجود دارد: سیستم بومی کره و سیستم کره ای- چینی. اما اینها چه تفاوتی با هم دارند؟ سیستم شمارش بومی کره نهایتاً تا 99 است. از این سیستم برای بیان سن، شمارش اشیاء و گفتن زمان استفاده می‌شود. از سوی دیگر، سیستم چینی- کره ای از اعداد بالای 99 استفاده می‌کند، و برای بیان مسافت، واحد پول، تاریخ و دقیقه (در هنگام اعلام زمان) به کار می‌رود.

 

حقایقی جالب در مورد یادگیری

اینک که با واقعیت‌ های تاریخی و جغرافیایی زبان کره ای آشنا شده‌اید؛ باید بدانید که در طی مسیر یادگیری این سیستم کلامی با چه چیزهایی روبه‌رو می‌شوید. پس چند حقیقت جالب زیر را مطالعه کنید.

 

12. کره ای یکی از سخت ترین زبان ها برای گویشوران انگلیسی از جهت یادگیری است

براساس گزارش موسسه خدمات خارجی ایالات متحده (FSI)، تسلط بر کره ای برای انگلیسی زبان‌ها بسیار دشوار است. در واقع کره ای به دلیل منزوی بودن، عملاً با هیچ شیوه کلامی دیگری ارتباط ندارد؛ به ویژه زبان‌های مرتبط با انگلیسی. هر چند به خاطر سپردن و درک الفبای هانگول بسیار آسان است؛ اما دلایل زیر باعث می‌شوند تا یادگیری زبان کره ای برای انگلیسی زبانان دشوار باشد.

  • ترتیب کلمات مختلف
  • سیستم تجلیلی دقیق
  • پایانه‌های متنوع اسم‌ها و فعل‌ها
  • دو سیستم عددی مجزا
  • نحوه تلفظ و صرف فعل.

 

13. یک سیستم لاتین نویسی رسمی برای زبان کره ای وجود دارد

اگر در حال یادگیری زبان کره ای هستید؛ احتمالاً می‌دانید که لاتین سازی در این شیوه کلامی به چه معناست. لاتین سازی یعنی در نوشتن کلمات کره ای از حروف رومی یا الفبای لاتین به جای هانگول استفاده می‌شود. از ترفند لاتین سازی برای آسان‌تر کردن خواندن متون کره ای برای افرادیکه این سیستم را نمی‌دانند یا نمی‌توانند بخوانند، استفاده می‌‌شود. این رویکرد گاهی اوقات برای هر کلمه متفاوت است. به عنوان مثال لاتین سازی کلمه 한글 (هانگول) به صورت Hangeul و یا Hangul است.

این تفاوت از آنجا نشات می‌گیرد که در کره از چندین سیستم لاتین سازی استفاده می‌شود. دو مورد از محبوب‌ترین آنها مک‌ کیون - ریشاور (MR) و لاتین نویسی کره ای اصلاح شده (RR) هستند. سیستم MR در سال 1939 منتشر شد و تا اوایل قرن بیستم مورد استفاده قرار می‌گرفت تا اینکه RR که توسط موسسه ملی زبان کره ای توسعه یافته، جایگزین آن شد.

به عنوان مثال کلمه Hangeul به صورت رسمی و صحیح، لاتین سازی شده است. خیلی‌ها می‌پرسند که آیا اصولاً این سیستم‌ها با هم تفاوت دارند؟ باید گفت تا حدی بله. در واقع سیستم RR بهترین روش برای برقراری ارتباط و تماشای برنامه‌های کره ای نتفلیکس (Netflix) با زیرنویس انگلیسی است.

 

14. زبان کره ای دارای یک سیستم تجلیلی دقیق و مفصل است

یکی دیگر از موانع پیشروی افراد علاقه مند در زمینه یادگیری زبان کره ای، سیستم پیچیده افتخاری و تجلیلی آن است. این سیستم از اسم‌های خاص و پایانه‌های فعلی مختلف تشکیل شده، و بدین گونه مشخص می‌کند رابطه شما با شخصی که او را خطاب قرار می‌دهید، به چه صورت است.

توجه داشته باشید که جامعه کره سلسله مراتبی است، و رسمیت و ادب در آن از ارزش بالایی برخوردار است. اگر فردی مسن‌تر باشد و یا در مدرسه و محل کار موقعیت بالاتری داشته باشد؛ دارای موقعیت برتری است. به طور کلی استفاده از واژگان مودبانه حتی در هنگام صحبت با غریبه‌ها نیز رایج است.

با وجود اینکه سیستم افتخاری و القابی مردم کره ممکن است گیج کننده باشد؛ اما قانون اصلی این است که همیشه خود را پایین‌تر از دیگران قرار دهید. وقتی در استفاده از این سلسله مراتب شک دارید؛ بهتر است در هنگام صحبت با کره ای ‌ها، از فرم متواضعانه یا مودبانه استفاده کنید.

 

حقایق زبان کره ای

 

15. در آن افعال همیشه آخر جملات می‌آیند

یکی دیگر از دلایل چالش برانگیز بودن زبان کره ای برای یادگیری، ترتیب کلمات یا ساختار جملات پایه است. انگلیسی یک زبان SVO (فاعل – فعل – مفعول) است؛ در حالیکه کره ای یک زبان SOV است، یعنی در آن فعل همیشه آخر جملات قرار می‌گیرد.

 

16. زبان کره ای دارای جنسیت دستوری نیست

یک حقیقت جالب در مورد زبان کره ای این است که فاقد جنسیت دستوری است. اسم‌ها و صفت‌ها در این شیوه کلامی برخلاف زبان فرانسوی، از نظر جنسیتی خنثی هستند. با این حال در زبان کره ای نیز مانند بسیاری از سیستم‌های ارتباطی دیگر، واژه‌های متمایز کننده جنسیت وجود دارند. در صورت اضافه شدن پیشوند 여 (لاتین سازی: yeo) به یک اسم یا عنوان، واژه به یک زن اشاره خواهد داشت و در مقابل پیشوند 남 (ل. س: nam) بیانگر یک مرد است. چند مثال زیر بهتر موضوع را روشن می‌کنند:

  • در کره ای کلمه 사장 (ل. س: sajang) به معنی رئیس است؛ ولی از واژه 여사장 (ل. س: yeosajang) برای رئیس زن استفاده می‌شود.
  • کلمه 학생 (ل. س: haksaeng) به معنی دانش آموز است. با این حال 여학생 (ل. س: yeohaksaeng) به دانش آموز دختر و 남학생 (ل. س: namhaksaeng) به دانش آموز پسر اشاره دارند.
  • کلمه 의사 (ل. س: uisa) در زبان کره ای به معنای پزشک است؛ اما اشاره به پزشک زن، کلمه 여 의사 (ل. س: yeo uisa) به کار برده می‌شود.

 

17. کلمات کره ای ممکن است گاهی اوقات به طرز خنده داری آسان باشند

اگر چه زبان کره ای در اکثر مواقع بسیار چالش برانگیز است؛ اما مواقعی نیز وجود دارد که واژگان آن به طرز خنده داری منطقی و آسان به نظر می‌آیند. این اصل بیشتر در مورد کلمات بومی صدق می‌کند؛ به عنوان مثال:

  • کلمه 눈물 (ل. س: nunmul) به معنای اشک است که با ترکیب کلمات 눈 (چشم‌ها) و 물 (آب) تشکیل می‌شود. چشم + آب = اشک!
  • کلمه 목걸이 (ل. س: moggeoli) برای اشاره به گردنبند مورد استفاده قرار می‌گیرد که از ترکیب 목 (گردن)، 걸 (آویزان کردن) و 이 (به معنی این یا انجام دادن عملی خاص) به دست می‌آید.
  • کلمه 물개 (ل. س: mulgae) در زبان کره ای به معنی خوک آبی است که ترکیبی از کلمات 물 (آب) و 개 (سگ) است

 

18. کلمات قرضی زیادی در آن وجود دارند

یکی دیگر از مواردیکه یادگیری لغات کره ای را آسان‌تر می‌کند؛ تعداد زیاد وام واژه ها در این شیوه کلامی است. واژگان قرضی یا وام واژه ها، کلماتی هستند که از زبان‌های دیگر مشتق شده‌اند و معنای آنها شبیه زبان مبداء است. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد؛ حدود نیمی از واژگان کره ای منشا چینی دارند. این یک مزیت بزرگ برای گویشوران چینی است که به دنبال یادگیری زبان کره ای هستند. به علاوه واژگان قرضی زیادی از ژاپنی، انگلیسی و حتی آلمانی در این زبان وجود دارند. چند نمونه از آنها عبارتند از:

  • کیک: 케이크 (ل. س: keikeu)
  • دسر: 디저트 (ل. س: dijeoteu)
  • فنجان: 컵 (ل. س: keop)
  • دوربین: 카메라 (ل. س: kamera)
  • اتوبوس: 버스 (ل. س: beoseu)

 

19. تسلط خود به زبان کره ای را می‌توانید با TOPIK آزمایش کنید

فرض کنید مدت زیادی است که در حال یادگیری زبان کره ای بوده‌اید و می‌خواهید بدانید آیا آنقدر مهارت دارید که بتوانید ویزای کار یا اقامت دائم کره را بگیرید یا خیر. در این صورت می‌توانید از Test of Proficiency in Korean (آزمون تسلط به زبان کره ای) موسوم به TOPIK استفاده کنید. این آزمون تسلط شما را بر خواندن، نوشتن و گوش دادن با استفاده از سوالات چند گزینه‌ای و یک آزمون نوشتاری کوتاه (در سطوح بالاتر) مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

 

حقایق زبان کره ای

 

20. سریال‌ها و آهنگ های کی پاپ مشوقی برای یادگیری زبان کره ای محسوب می‌شوند

در یک دهه اخیر افراد بیشتری به یادگیری زبان کره ای و در کل فرهنگ این سرزمین علاقه نشان داده‌اند. زیرا در این مدت موسیقی کی پاپ، درام ‌ها و فیلم‌ها، و حتی غذاهای مردم کره بیش از پیش توجه جهانیان را به خود جلب کرده‌اند. این علاقه باعث شده تا تنور یادگیری زبان کره ای همچنان داغ باشد.

پس از اینکه نتفلیکس در سال 2021، سریال بازی مرکب را با موفقیت پخش کرد؛ اپلیکیشن یادگیری زبان Duolingo گزارش داد که تعداد افراد جدیدی که برای یادگیری زبان کره ای ثبت نام کرده‌اند تنها در بریتانیا 76% افزایش یافته است. دو هفته پس از پخش این سریال، آمریکایی‌ها تقریباً 40% جامعه زبان آموزان جدید زبان کره ای را تشکیل می‌دادند.

 

کلام پایانی حقایق زبان کره ای

در این مطلب سعی کردیم کوتاه و مختصر به معرفی زبان کره ای بپردازیم. این ساختار ارتباطی یک زبان جذاب و زیبا است که این حقایق آن را زیباتر جلوه می‌دهند. با توجه به روند رو به رشد سرگرمی‌ها، همچنان می‌توان انتظار داشت که تعداد زبان آموزان زبان کره ای افزایش یابد و بیشتر این شیوه کلامی مورد توجه قرار بگیرید. حال کدام یک از این حقایق برای شما جالب‌تر بود؟ لطفاً آن را در نظرات با ما در میان بگذارید.

 

در ادامه حتما بخوانيد: مروری بر 137 زبان مالزی