تاریخچه علامت @ و کاربردهای جدید ات ساین
- 22 مهر 1400
- فراتر از ترجمه
اگر در این دنیا موضوعی وجود داشته باشد که یک راز واقعی به حساب بیاید؛ قطعاً چیزی نیست به غیر از منشاء و تاریخچه علامت @. ات ساین یکی از جذابترین کاراکترهای صفحه کلید است؛ اما منبع پیدایش آن هنوز به صورت کامل مشخص نیست. با این حال شبکه مترجمین راستین سعی نموده تا در این مطلب به ذکر جزئیاتی در خصوص شکلگیری این علامت بپردازد، و خوانندگان خود را با شیوه استفادههای اولیه @ و نحوه وارد شدن آن به دنیای فناوری آشنا نماید.
نکاتی در خصوص علامت @ (ات ساین)
ما در دنیایی از نمادها و علامتها زندگی میکنیم. نمادها برای نشان دادن یک ایده مشخص میتوانند هر چیزی باشند. آنها حتی بهتر از کلمات و بی واسطه با افراد ارتباط برقرار میکنند. اگر طرفدار یک برند خاص باشید؛ حتماً با علامت مشخصهاش که همیشه آن را دیدهاید آشنا هستید. در واقع همه ما روزانه با نمادها تعامل داریم و ذهنمان ایدههایی را خلق میکند که کاملاً از معنای آنها آگاهی نداریم. با این حال بدون وجود کاراکترهایی مانند @ درک دنیای اطراف برایمان مشکل میشود.
شاید تصور شود که ات ساین معمولاً در آدرس ایمیلها به کار میرود؛ اما جالب است بدانید که این علامت قبل از ظهور ایمیلها هم وجود داشته و برای نشان دادن هزینه یا وزن چیزی مورد استفاده قرار میگرفته است. با این حال با ظهور ایمیلها، این نماد شهرتی جهانی پیدا کرد.
نکته جالب دیگر در مورد @ این است که هیچگونه نامی ندارد. هر چند برخی نامهای عجیب و غریب برای توصیفش به کار رفتهاند؛ ولی هیچ واژه رسمی برای اشاره به آن تعیین نشده و بسیاری اوقات نامش بستگی به زبان مورد نظر دارد. مثلاً برخی زبانها آن را با نام حیواناتی که شبیه آن است نامگذاری میکنند (مانند حلزون) و یا برخی دیگر با توجه به تلفظ زبان انگلیسی، آن را براساس رسم الخط کلام خودشان بازنویسی مینمایند.
تاریخچه نماد @
اگرچه عقیده بر این است که نمادها مردم را در گفتار و نوشتن تنبل کردهاند؛ اما نمیتوان ارزش علامتهایی مانند ات ساین را دست کم گرفت. علامت @ در ابتدا یک روش سریع کتابت برای نوشتن کلمه لاتین ad بود و معمولاً در هنگام تهیه لیست کالاها کاربرد داشت. غالباً از آن با عنوان نشانه at هم یاد میشود. هر چند این نماد در برخی از زبانهای دیگر نوعی نام مستعار محسوب میشود؛ اما در حال حاضر در زبان انگلیسی چنین کاربردی ندارد. معنی ات ساین ممکن است با توجه به زبان، تاریخچه آن در یک محیط و یا بسته به پیش زمینه متن تغییر کند؛ پس بد نیست با نحوه شکلگیری آن دقیقتر آشنا شویم.
پیدایش و موارد استفاده اولیه
راهبان قرون وسطی در هنگام کپی نسخههای خطی به مخففهایی برای نوشتن احتیاج داشتند؛ زیرا در آن دوران هیچ دستگاه چاپی وجود نداشت و در هنگام نوشتن هر نسخه از کتابها، باید هر حرف کلمه با دقت رونویسی میشد. در نتیجه آنها کلمه لاتین ad را به صورت a با یک قسمت پشتی d که به صورت دم درآمده تبدیل کردند. در ضمن گفته میشود این نماد از معنی فرانسوی کلمه at یعنی à گرفته شده، و کاتبان برای کاربردیتر کردن آن، راس و کنارههایش را مقداری امتداد دادهاند.
گروه دیگری از محققان بر این باورند که ایده این علامت از یک مخفف گرفته شده و برای نشان دادن کلمه each at، وقتی a با e محصور شده، مورد استفاده قرار میگرفت. اولین مورد ثبت شده از کاربرد آن به سال 1536 میلادی برمیگردد؛ یعنی زمانیکه تاجر فلورانسی به نام فرانسیسکو لاپی (Fransisco Lapi) از این نشانه برای نشان دادن تعداد واحدهای آمفورای سرکه (یک نوع واحد اندازهگیری) در کوزههای بزرگ استفاده کرد.
دوران افول
نماد مذکور در تجارت نیز نقش مهمی را ایفاء میکرد و تاجران به معنای "به نرخ" از آن استفاده مینمودند؛ به عنوان مثال 2 بسته @ 20 دلاری، به معنی دو بسته کالا به قیمت 20 دلار بود. با این حال وقوع عصر ماشین به نفع کاراکتر @ نبود؛ زیرا ماشینهای تحریر اواسط قرن هجدهم دیگر این علامت را تایپ نمیکردند. در ضمن ات ساین در بین آرایههای نمادین سیستمهای جدولبندی کارت پانچ (Punch-Card) اولیه که اولین بار در طول سرشماری سال 1890 ایالات متحده و در سالهای منتهی به عصر برنامهنویسی رایانهای مورد استفاده قرار میگرفتند، جایگاهی نداشت.
تاریخچه ات ساین
ورود به دنیای رایانه و اینترنت
اما این دوران نامطلوب برای @ در سال 1971 به پایان رسید؛ زیرا در آن زمان ری تاملینسون (Ray Tomlinson) با مشکل ایجاد یک رابط برای پیوند دادن برنامه نویسان رایانه به هم روبهرو شد. چالش او این بود: چگونه میتوان به پیام ایجاد شده توسط یک شخص و از طریق آرپانت (Arpanet) برای فرد دیگری که با استفاده از یک رایانه دیگر ارسال گردیده، آدرسی به صورت موفقیت آمیز اختصاص داد. او تصور میکرد یک آدرس باید شامل نام کاربر و اسم رایانهای باشد که فرد مورد استفاده قرار میدهد. در آن زمان نماد جدا کننده این دو عنصر به صورت گسترده در برنامهها و سیستم عاملها مشخص نبود.
وقتی تاملینسون چشمش به نماد @ افتاد که در بالای حرف P در تله تایپ مدل 33 او خودنمایی میکرد؛ همه چیز عوض شد. او اعتراف میکند به دنبال نمادی میگشت که کمتر مورد استفاده قرار گرفته باشد. با این حال گزینههای زیادی در اختیار نداشت. در واقع نشانه تعجب، کاما، چند نقطه توپر و حتی یک علامت مساوی چیزهایی نبودند که برای کاربرد مود نظرش خیلی منطقی باشند؛ پس کاراکتر ات ساین را انتخاب کرد. او میگوید: «به این صورت این کاراکتر را از اینکه نشان دهنده علامت سنت روی صفحه کلید رایانهها باشد، نجات دادم». به عبارت دیگر او قصد نداشت این نماد را به حالت بلااستفاده رها کند. در نهایت او با سیستم نامگذاری خود و از طریق آرپانت، ایمیلی از یک تله تایپ به یک تله تایپ دیگر در اتاقش ارسال کرد.
کاربردهای جدید علامت ات ساین
هر چند ریشه شناسی استفاده از علامت @ بیشتر مبتنی بر حدس و گمان است؛ اما به طور قطع برای نشان دادن نرخ به کار رفته و امروزه هم به صورت گسترده در آدرس ایمیلها به کار میرود. با این وجود امروزه کاربردهای جدیدی نیز برای آن ابداع شده است. مثلا در متون رشته مکانیک عموماً برای نشان دادن سردی از کلمه at استفاده میشود؛ ولی جدیداً به جای at، علامت ات ساین را به کار میگیرند.
هر چند کاربرد فوق یک مورد بسیار رایج محسوب نمیشود؛ اما به نظر میرسد در آینده میزان استفاده از اینگونه مخففها در متون علمی افزایش یابد و باعث گردد تا شاهد استفاده بیشتر از این نماد در چنین موقعیتهایی باشیم. همچنین @ در هنگام ترجمه به زبانهای دیگر، دارای معانی متفاوتی است. مثلاً در زبان اسپانیایی، arroba نامیده شده و به همین شکل تلفظ میگردد. در زبانهای دیگر نیز تحت عنوان میمون کوچک، دم میمون، حلزون، سگ کوچک و نامهایی از این دست به کار میرود.
تبدیل شدن به جزئی حیاتی در دنیای فناوری
اگر قرار باشد نمادی به این زودیها از رده خارج شود؛ قطعاً آن علامت @ نیست، چرا که این نماد کاملاً در جای خود جا افتاده است. تاریخچه ات ساین با فراز و فرودهای بسیاری مواجه بوده و کاربردهایش مدام تغییر کردهاند؛ ولی از زمانیکه تاملینسون به هدف خود رسید و موفق شد تا از طریق این علامت، فرد را از دستگاه و اینترنت جدا نماید، دیگر نماد مذکور به جزئی بسیار حیاتی در دنیای فناوری تبدیل گردید. امروزه @ در رسانههای اجتماعی و پستهای الکترونیکی برای نشان دادن آدرسها و تمایز بین آنها بسیار پرکاربرد است.
در ادامه حتما بخوانيد: تاریخچه مختصری از ابداع فونت Times New Roman