چرا فرانسوی زبان دیپلماسی محسوب می‌شود؟
- 29 خرداد 1400
- دنیای زبان
قرن‌هاست نمایندگان سیاسی در سراسر جهان یاد گرفته‌اند تا به فرانسوی، یعنی زبان دیپلماسی و روابط بین‌الملل صحبت کنند. حتی بعضی از متون ارسالی جهت ترجمه تخصصی متون حقوق از طریق همین ساختار ارتباطی به رشته تحریر درآمده، و نویسندگان آنها برای تشریح دیدگاه‌های قضایی و حقوقی خودشان ترجیح داده‌اند تا از کلامی استفاده نمایند که عنوان زبان دیپلماسی را یدک می‌کشد. اما چه شده که کلام رمان‌های عاشقانه به زبان بین المللی حقوق تبدیل گردیده و آیا هنوز هم برای برقراری ارتباط میان دیپلمات‌ها از کارآیی سابق برخوردار است؟ شبکه مترجمین راستین در این گفتار به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد و اطلاعاتی در این خصوص ارائه خواهد نمود.
منشاء زبان دیپلماسی
فرانسوی یک زبان فراساخته نیست که هیچ پیشینه‌ای نداشته باشد. با این حال این شیوه ارتباطی تا قرن سیزدهم ناشناخته بود و از آن پس کم کم به خود آمد، و در سراسر اروپا به صورت گسترده‌ای رواج پیدا کرد. گفتار مردم فرانسه در آن زمان یک زبان پیشرفته و مرتبط با سطوح بالای جامعه محسوب می‌شد؛ و بسیاری از افراد برای دستیابی به ثروت بیشتر و موقعیت اجتماعی بالاتر ترجیح می‌دادند تا آن را یاد بگیرند.
زبان فرانسوی (French Language) در اواسط قرن چهاردهم به رایج‌ترین حوزه کلامی در اروپا تبدیل شد؛ البته این شیوه ارتباطی از قبل هم برای امور دیپلماتیک بین چندین کشور مورد استفاده قرار می‌گرفت. با پایان یافتن جنگ‌های صد ساله در سال 1453، بحث ملی‌گرایی در بین جوامع انگلیسی و فرانسوی بسیار داغ شد. علیرغم تلاش‌های مقامات انگلیسی برای ممنوع کردن طریقه صحبت کردن مردم فرانسه، این سیستم گفتاری همچنان توانست به عنوان زبان دیپلماسی در سراسر اروپا به رشد خود ادامه دهد.
حتما بخوانيد: 5 زبان مرده و در عین حال جالب دنیا
زبان دیپلماسی جهانی
در فرمان ویله کتره (Villers-Cotterêts) که در سال 1953 تصویب شد؛ مقرر گردید کلیه اسناد اداری فرانسه باید به زبان فرانسوی باشند. این مصوبه، فرانسوی را به یک کلام رسمی تبدیل کرد که خود نقطه عطفی برای این کشور محسوب می‌شود.
اما با تبدیل شدن فرانسه به رهبر جهانی در قرون بعدی، مردم سراسر جهان شروع به یادگیری کلام این کشور نمودند. فرانسوی با تبدیل گردیدن به یک زبان بین المللی توانست تا پا را از جامعه گویشوران خود فراتر نهاده و به ساختاری برای برقراری ارتباط بین گروه‌های فاقد یک سیستم کلامی مشترک بدل گردد. تا قرن هفدهم، عنوان زبان دیپلماسی و روابط بین الملل در سراسر جهان به فرانسوی تعلق داشت.
زبان دیپلماسی
ظهور زبان انگلیسی
محبوبیت روزافزون انگلیسی در سال‌های اخیر (به ویژه بعد از پایان جنگ جهانی دوم)، شاید به این معنی باشد که فرانسوی دیگر مانند گذشته برای دیپلمات‌ها کاربرد زیادی ندارد. امروز هدف بیشتر مردم، یادگیری زبان انگلیسی است؛ بنابراین می‌توان حدس زد که سیاست‌مداران نیز با چه روش‌های ارتباطی آشنایی دارند و از کدام یک برای بیان خواسته‌ها و رفع تعارضات استفاده می‌کنند. با این حال مقامات سیاسی و ملی‌گرایان فرانسوی برای حفظ کلام مادری خودشان به عنوان زبان بین المللی دیپلماسی بسیار تلاش کرده‌اند؛ اما بسیاری معتقدند که دیگر کلام مردم بریتانیا عهده‌دار این نقش شده است.
علیرغم محبوبیت کلام انگلیسی، زبان فرانسوی همچنان بخشی جدایی‌ناپذیر از روابط بین الملل محسوب می‌شود. ارگان‌هایی مانند سازمان ملل هنوز هم به صورت منظم از این کلام استفاده می‌کنند و در حقیقت یکی از 6 زبان رسمی سازمان ملل متحد همین سیستم گفتاری است. در ضمن فرانسوی در بسیاری از کشورها به عنوان کلام نخست مورد پذیرش قرار گرفته و هنوز هم نامش در گذرنامه‌های زیادی در سراسر جهان به چشم می‌خورد (کافی است با سیستم گفتاری بعضی از کشورهای آفریقایی آشنا شوید تا این مسئله برایتان روشن شود).
شاید فرانسوی دیگر از لحاظ فنی زبان دیپلماسی به حساب نیاید؛ اما تاثیرات استفاده گسترده از آن طی قرون متمادی هنوز در بسیاری از نقاط جهان دیده می‌شود. امیدواریم این گفتار برایتان جالب بوده باشد و استفاده لازم را از آن برده باشید. با این حال هنوز هم بر سر این پرسش که آیا پرداختن به امور دیپلماتیک مستلزم انتخاب زبان خاصی است؟ مناقشه وجود دارد. شما در این زمینه چه فکر می‌کنید؛ لطفاً نظرات خود را با ما در این خصوص در میان بگذارید.
در ادامه حتما بخوانيد: زبان یک ابداع است یا یک ویژگی ذاتی؟
