روزنامه نگاری پخش (سخن پراکنی) چیست؟ تاریخچه + ویژگی‌ های آن

روزنامه نگاری پخش (Broadcast Journalism) به معنی تهیه گزارش‌های خبری در رادیو، تلویزیون و اینترنت است. این اصطلاح به طور سنتی به گزارش و توزیع اخبار از طریق تلویزیون و رادیو اشاره دارد؛ اما امروزه با تکامل پلتفرم‌‌های چند رسانه‌‌ای، انواع مختلف قالب‌‌های آنلاین زیر پرچم روزنامه ‌نگاری پخش قرار می‌‌گیرند. اگر قصد دارید وارد این حرفه از ژورنالیسم شوید؛ بهتر است با دقت این گفتار شبکه مترجمین راستین را مطالعه نمایید.

 

ظهور روزنامه ‌نگاری پخش

رادیودر دهه اول ظهور رادیو FM در سال 1936، این پلتفرم عمدتاً یک منبع سرگرمی محسوب می‌شد و چندان ارزش خبری نداشت. با این حال زمانیکه ادوارد مورو (Edward Murrow) از شبکه سی بی اس (CBS) در سال‌های قبل از دخالت ایالات متحده در جنگ جهانی دوم به اروپا نقل مکان کرد، این شرایط دستخوش تغییر شد. گزارش‌های نمادین او از قاره سبز این ایده را در ذهن بسیاری از آمریکایی‌ها به وجود آورد که می‌توان اخبار را از طرق دیگری نیز دریافت کرد و تنها نباید به رسانه‌های نوشتاری متوسل شد.

در آن زمان مورو و مجموعه خبرنگارانش که معروف به پسران مورو بودند؛ در قالب برنامه World News Roundup (جمع بندی اخبار جهانی)، واقعیت‌های جنگ را برای مردم آمریکا تعریف می‌کردند. تأثیر مورو و برنامه محبوبش بر آمریکایی‌ها به حدی بود که براساس منابع آکادمی فیلم نیویورک (New York Film Academy)، یک نظرسنجی در سال 1940 نشان داد که اکثر مردم رادیو را به عنوان منبع اخبار مورد علاقه خود معرفی کرده بودند.

سبک روزنامه نگاری مورو در آن زمان به حدی پیشرفت کرد که مخاطبان او به 22 میلیون نفر افزایش یافتند و همین امر باعث شد روزنامه نگاری پخش به سرعت رشد کند.

 

تولد تلویزیون

تلویزیونخیلی از ما وقتی که به روزنامه‌ نگاری پخش فکر می‌کنیم؛ تلویزیون اولین چیزی است که به ذهنمان خطور می‌کند. این داستان ریشه در اولین پخش برنامه منظم خبری دارد که در سال 1940 تحت عنوان اخبار شبانه لوول توماس (Lowell Thomas) نمایش داده شد. در آن زمان چون رادیو اهمیت بسیار زیادی داشت؛ این برنامه همزمان در رادیو و تلویزیون پخش می‌شد.

البته در طول سال‌های بعد و در خلال جنگ، اخبار در تلویزیون به برنامه غالب‌تری تبدیل شد؛ به گونه‌ای که پوشش خبری تا سال 1944 حدود 20 درصد از برنامه‌های شبکه‌های ایالات متحده را به خود اختصاص داد. ولی چون افراد زیادی تلویزیون نداشتند؛ لذا به صورت انبوه این برنامه‌ها دنبال نمی‌شدند. با این حال با گذشت زمان این مسئله دستخوش تغییر شد؛ به طوریکه تعداد تلویزیون‌های مورد استفاده در ایالات متحده از حدود 6 هزار دستگاه در سال 1946 به حدود 12 میلیون دستگاه در سال 1951 افزایش یافت.

تا سال 1955 حدود نیمی از خانه‌های ایالات متحده تلویزیون داشتند؛ یعنی بیش از نیمی از جمعیت می‌توانستند اخبار خود را از خبرنگاران پخش دریافت کنند. این ژورنالیست‌ها از این فرصت استفاده نمودند و گزارش‌های نوآورانه‌ای تهیه کردند که برخی از آنها هنوز پابرجا هستند.

 

پیشرفت اینترنت

محبوبیت اینترنت و رسانه‌های اجتماعی در طول سه دهه گذشته نحوه انتشار اخبار اتاق‌های خبر را دستخوش تغییر کرده است. در حال حاضر از روزنامه نگاران پخش انتظار می‌رود که علاوه بر تولید اخبار از رادیو و تلویزیون، توانایی کار از طریق پلتفرم‌های آنلاین را نیز داشته باشند.

 

روزنامه نگاری پخش

 

تفاوت بین روزنامه نگاری پخش و روزنامه نگاری چاپی

روزنامه ‌نگاری پخش که اخبار سخن پراکنی نیز نامیده می‌‌شود، با روزنامه ‌نگاری چاپی (Print Journalism) متفاوت است؛ زیرا عمدتاً از طریق صدا و گاهی اوقات از طریق تصویر ارائه می‌گردد. اما دومی به گزارش از طریق کلام مکتوب اشاره دارد؛ البته با تصاویری (به عنوان مثال یک نمودار یا عکس) نیز همراه است که از داستان خبر پشتیبانی می‌کنند.

اگر چه روزنامه ‌نگاری چاپی ممکن است با تصاویر بصری همراه باشد؛ اما تفاوت اصلی بین آنها در این است که اخبار چاپی خواندنی است ولی روزنامه ‌نگاری پخش جنبه شنیداری و دیداری دارد.

از اینرو می‌توان برخی از پلتفرم‌‌های آنلاین (مانند پادکست‌ها و پخش‌های زنده) که از گزارش‌‌های خبری از طریق تصاویر یا صدا پشتیبانی می‌کنند را در دسته روزنامه نگاری پخش قرار داد. اما نسخه وب مقالات اینترنتی در زمره این نوع ژورنالیسم قرار نمی‌گیرد.

 

مهارت های مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک روزنامه نگار پخش

در حرفه روزنامه نگاری پخش نیز مانند همه انواع ژورنالیسم، مهارت‌های خاصی وجود دارند که برای موفقیت در این حرفه باید به آنها مجهز شوید. به همین دلیل لازم است قبل از اینکه این رشته را انتخاب کنید؛ مدرک لیسانس روزنامه ‌نگاری سخن پراکنی را از دانشگاه اخذ کنید یا به دنبال گذراندن دوره کارآموزی در یک ایستگاه رادیو یا تلویزیون محلی باشید. اما در کنار مدرک و مهارت، شما باید واجد ویژگی‌هایی باشید تا این حرفه برایتان مناسب باشد. در ادامه بیشتر راجب این موارد صحبت خواهیم کرد.

 

مهارت های ارتباطی روی آنتن

امواجحتی اگر مجری اخبار نباشید؛ به احتمال زیاد زمان‌هایی وجود دارند که مجبور می‌شوید روی آنتن بروید. البته با افزایش تجربه شما به عنوان یک روزنامه نگار، این کار دیگر برایتان چندان سخت نخواهد بود. با این وجود باید به صورت پیشفرض توانایی برقراری ارتباط در هنگام روشن شدن چراغ ضبط استودیو را داشته باشید.

در وب سایت The Houston Chronicle این مهارت به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. آنها در مقاله خود با عنوان  ?What Are Five Skills You Need to Be a TV Broadcaster (پنج مهارتی که برای گویندگی تلویزیون به آنها نیاز دارید کدام ها هستند؟) نوشته‌اند:

"شما باید صدایی واضح داشته باشید و بتوانید مطالب را به صورت حرفه‌ای و در کمال آرامش ارائه دهید؛ به خصوص زمانیکه تحت فشار پخش زنده قرار دارید. هنگام خواندن مطالب خود از اتوکیو باید بتوانید آنها را با لحنی طبیعی منتقل نمایید. اگر از یک تصویر گرافیکی برای توضیح موضوعات پیچیده استفاده می‌‌کنید؛ باید بتوانید در عین حال که مستقیماً با دوربین صحبت می‌‌کنید با مطلب تعامل داشته باشید (چنین اتفاقی شاید در یک پخش خبری رخ دهد)".

 

 

داشتن تخصص چند رسانه‌ای

با ظهور روزنامه نگاری کوله پشتی (Backpack Journalism) و نیاز به کاهش هزینه‌های غیرضروری، انتظار می‌رود که ژورنالیست های سخن پراکنی تا حدودی بر مهارت‌های چند رسانه‌ای تسلط داشته باشند. برخی از این مهارت‌ها را می توان با مطالعه فرا گرفت. با این وجود اگر واقعا می‌خواهید از روزنامه نگاری چاپی فراتر بروید؛ باید بدانید که از شما انتظار می‌رود خودتان یک گزارش خبری را ویرایش و ادیت کنید.

البته ایستگاه‌‌های خبری و رادیویی بزرگ معمولاً دارای پرسنل بیشتری هستند و انجام این کارها عمدتاً برعهده آنهاست. اما اگر برای رسانه‌های محلی کوچک کار کنید؛ احتمالاً لازم است برخی از این کارها را خودتان انجام دهید.

در وب سایت دانشگاه کاردیف (Cardiff University) در هنگام تمجید از دوره روزنامه نگاری پخش آنها، این مهارت‌ها مورد بحث قرار گرفته‌اند. در این وب سایت آمده است: "ما می‌دانیم که کارفرمایان به دنبال استعدادهایی هستند که دارای مهارت‌های چندگانه باشند، با آخرین فناوری‌ها آشنایی داشته باشند و بتوانند به صورت مستقل کار کنند".

 

مهارت های اجتماعی

شما در هنگام کار به عنوان یک روزنامه نگار پخش باید بتوانید مصاحبه انجام دهید. در ضمن ممکن است به منظور تهیه یک مقاله، ساعت‌ها با دیگران وارد گفتگو شوید. کسانیکه روابط عمومی خوبی دارند؛ در این زمینه مشکلی نخواهند داشت و خیلی زود راه می‌افتند.

بهرحال مهارت‌های ارتباطی شما باید فراتر از فرآیند جمع آوری اخبار باشد. زیرا روزنامه ‌نگاری پخش یک حرفه مشارکتی است؛ شما باید با یک تیم کار کنید تا بتوانید اخبار و گزارشات خود را به گوش مردم برسانید.

 

روزنامه نگاری پخش

 

مهارت های روزنامه نگاری سنتی

در اینجا نیز مانند همه انواع روزنامه نگاری باید به مهارت‌های داستان پردازی، اخلاق مناسب و تحقیقات عالی مجهز باشید. به عبارت دیگر شما باید از نوشتن لذت ببرید و بدانید چگونه از هرم وارونه استفاده کنید. اگر چه ممکن است در این شاخه نیاز نباشد مقاله بنویسید؛ اما بسته به اینکه در نهایت در چه زمینه‌ای از روزنامه نگاری پخش فعالیت خواهید کرد ممکن است مجبور شوید برای بولتن‌های خبری، متن بنویسید.

وبگاه Masterclass در یک مقاله مختصر و مفید به روند تبدیل شدن به یک گوینده خبر پرداخته است. در این مقاله نوشته شده است: "برخی مجریان موظفند خودشان اخبار را بنویسند. مجریان خبرهای تلویزیونی، مهارت‌های ارتباطی نوشتاری و کلامی عالی دارند. صرف نظر از سابقه شما، سخت کوشی و تمرکز مداوم بر روی مهارت‌های نوشتاری و ارائه، شما را به یک دارایی ارزشمند برای هر کانال خبری تبدیل می‌کند".

 

دانش کاری در مورد اخبار و امور جاری

دانشگاه کاردیف در معرفی دوره کارشناسی ارشد روزنامه ‌نگاری پخش و معیارهای نامزدهای واجد شرایط آن عنوان می‌کند: "ما انتظار داریم دانشجویانی در این دوره پذیرفته شوند که با آنچه در جهان اتفاق می‌افتد درگیر باشند، و به طور منظم برنامه‌های خبری تلویزیون و رادیو را تماشا و گوش دهند".

البته برای موفقیت در این حوزه باید با بهترین شیوه‌های روزنامه نگاری روز آشنایی داشته باشید. این بدان معنی است که شما علاوه بر آگاهی از رویدادهای خبری هر روزه، باید با آخرین تحولات نوآوری فنی در گزارشگری و رسانه‌های جدید نیز آشنایی داشته باشید.

 

کلام پایانی

از زمانیکه روزنامه نگاری پخش به وجود آمد تا به امروز، این شیوه به پرمخاطب‌‌ترین نوع گزارشگری در جهان تبدیل شده است. در حال حاضر هنوز تلویزیون پلتفرم غالب است، رادیو نیز هنوز هم مخاطبان مشتاقی دارد و پلتفرم‌های آنلاین جدید فرصتی منحصر به فرد برای بهره گیری از فناوری محسوب می‌شوند.