آشنایی با روزنامه نگاری مدافعه گر یا حامی

بسیاری از ما در هنگام بحث در مورد شایستگی رسانه‌ها بیشتر به این می‌پردازیم که آیا می‌توان یک گزارش را روزنامه نگاری بی‌طرفانه به شمار آورد یا خیر؟ با این حال این مورد برای اکثر مخاطبان رسانه‌ها چندان مهم نیست.

مثلاً رسانه فاکس نیوز در روزنامه نگاری آمریکایی، همواره منبع اصلی اخبار محافظه کاران بوده است؛ در حالیکه مخاطبان لیبرال‌تر رسانه‌هایی مانند سی ان ان (CNN)، ان پی آر (NPR) و نیویورک تایمز (The New York Times) را انتخاب می‌کنند.

روزنامه نگاری مدافعه گر نوعی از رسانه است که فقط حقایق را گزارش نمی‌کند؛ بلکه در حین ارائه خبر به مخابره دیدگاه‌های پیرامون آن نیز می‌پردازد. بسیاری از گزارش‌های خبری در رده روزنامه نگاری مدافعه جویانه قرار می‌گیرند. از آن جمله می‌توان به مجلات افشاء گرانه‌ای که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم منتشر می‌شدند، اشاره کرد.

معمولاً در روزنامه نگاری آمریکایی یک تعصب خاص نسبت به برخی از احزاب سیاسی وجود دارد؛ گاهی اوقات نیز جبهه گیری رسانه‌ای نسبت به برخی از احزاب سیاسی مطرح می‌شود. به عنوان مثال گزارش‌های منفی و مداوم اتاق خبر فاکس نیوز در مورد حزب دمکرات، نمونه‌ای بارز از روزنامه نگاری حامی است. تفاوت در گزارش‌های مربوط به دوران باراک اوباما و دونالد ترامپ نیز به خوبی این موضوع را نشان می‌دهد.

معمولاً در این موارد، خبری از گزارش‌های بی‌طرفانه نیست و روزنامه نگاران حرفه‌ای همواره به منابع خبری که با دیدگاه سیاسی آنها همسو است، استناد می‌کنند. تمایل زیاد به این گزارش‌ها در نوع خود جالب است. حتی در سال‌های اخیر برخی از بینندگان فاکس نیوز به این نتیجه رسیده‌اند که این رسانه به اندازه کافی محافظه کار نیست؛ به همین دلیل سراغ رسانه‌های دیگر رفته‌اند.

وقتی CNN سوالی را در مورد این ژانر ژورنالیسم مطرح کرد؛ پاسخ‌های متنوع و جالبی دریافت نمود. یکی از جواب‌های جالب از طرف مت پیرس (Matt Pearce)، خبرنگار لس آنجلس تایمز بیان شد. به نظر وی چون روزنامه نگاران، سردبیران و سازمان‌ها تصمیم می‌گیرند که چه چیزی را پوشش دهند؛ لذا قسمت اعظم روزنامه نگاری بالاخره از نقطه‌ای حمایت می‌شود.

او می‌گوید: "روزنامه نگاری در ابتدایی‌ترین شکل خود نوعی کنشگری است. کل مبنای عملکرد اخلاقی آن بر این فرضیه استوار است که یک دموکراسی برای عمل به شهروندانی آگاه نیاز دارد. انتخاب آنچه که می‌خواهید مردم بدانند نیز نوعی کنشگری است؛ حتی اگر از نوع راهپیمایی و اعتراض نباشد". وی می‌افزاید: "آیا کسی هست که فکر کند که حتی منصف‌ترین و سخت کوش‌ترین خبرنگاران تحقیقی، داستان‌های خود را به امید تغییر هیچ چیز نوشته‌اند؟"

به عقیده بسیاری، روزنامه نگاران و خبرگزاری‌ها باید دیدگاهی بی‌طرفانه داشته باشند، و فقط اخبار مرتبط با منافع عمومی را منتشر کنند. پاسخ جاش کراوشار (Josh Kraushaar) از مجله ملی به موارد مطرح شده در این مطلب، این دیدگاه را به خوبی نشان می‌دهد. او در مطلبی نوشته است: "روزنامه نگاری، کنشگری نیست؛ بلکه باید واقعیت‌ها را عینی و صادقانه ارائه دهد. ذهنیت مذکور، اعتماد به حرفه ما را از بین می‌برد".

به نظر منتقدان، داشتن یک برنامه در قالب پوشش خبری، باعث طرح ابهاماتی در مورد اخلاق روزنامه نگاری و تضاد منافع می‌شود. بسیاری از کسانیکه در عرصه رسانه فعالیت می‌کنند؛ در هنگام تحصیل ژورنالیسم به این موضوع می‌پردازند.

کسانیکه از روزنامه نگاری مدافعه جویانه حمایت نمی‌کنند؛ ممکن است همین دیدگاه را در مورد افشاء گران نیز داشته باشند. در ضمن آنها شاید به مواردی چون ویکی پدیا، روزنامه نگاری شهروندی، اخبار جعلی و اطلاعات نادرست اشاره کنند، و بدین صورت بر اهمیت اخبار بی‌طرفانه تاکید نمایند.

با این حال حامیان مالی و شرکت‌های تبلیغاتی، انتشار واقعی اخبار را برای سازمان‌های رسانه‌ای غیر ممکن می‌‌سازند. به عنوان مثال اگر یکی از حامیان شما شرکتی باشد که به مسائل زیست محیطی چندان اهمیت نمی‌دهد؛ ممکن است گزارش در مورد حقایق زیست محیطی و بررسی مسائل پیرامون تغییرات آب و هوایی در رسانه شما چندان مورد توجه قرار نگیرد. در این حالت استانداردهای ژورنالیسم نادیده گرفته می‌شود و سازمان رسانه‌ای بیشتر شبیه روابط عمومی یک شرکت عمل می‌کند.